Czy trzeba mieć pozwolenie na drona w Polsce?
Tak, w większości przypadków pozwolenie lub przynajmniej rejestracja operatora są wymagane. Obowiązek ten zależy od kilku czynników: wagi drona, celu wykonywanego lotu i miejsca, w którym ma on się odbywać. W polskim prawie lotniczym wyróżnia się trzy podstawowe kategorie operacji: otwartą, szczególną i certyfikowaną. W kategorii otwartej, przeznaczonej głównie dla użytkowników rekreacyjnych i półprofesjonalnych, nie trzeba ubiegać się o indywidualne pozwolenie na każdy lot, jednak konieczne jest zarejestrowanie się jako operator w systemie Urzędu Lotnictwa Cywilnego.
Nie czekaj na 13 listopada 2025 r. Zabezpiecz się już dziś – Oblicz składkę OC drona w Compensie
Jeśli natomiast dron ma latać w pobliżu ludzi, w przestrzeni miejskiej, w nocy lub w ramach działalności komercyjnej, przepisy przewidują już bardziej restrykcyjne wymogi. W takich przypadkach pilot musi ukończyć kurs online, zdać egzamin teoretyczny i uzyskać numer kompetencji pilota. Dla lotów wymagających szczególnego zezwolenia, np. nad zgromadzeniami publicznymi, w rejonach lotnisk lub poza zasięgiem wzroku, konieczne jest wystąpienie do ULC o zgodę indywidualną w ramach kategorii szczególnej lub certyfikowanej.
W praktyce oznacza to, że nie każdy lot dronem wymaga formalnego pozwolenia, ale każdy operator musi znać przepisy i umieć ocenić, czy jego zamiar mieści się w granicach dozwolonej kategorii. Brak tej wiedzy może prowadzić do naruszenia przepisów o ruchu lotniczym, co z kolei wiąże się z surowymi konsekwencjami administracyjnymi. Z tego względu nawet osoby używające lekkich dronów do filmowania prywatnych wydarzeń coraz częściej decydują się na przejście pełnej procedury rejestracyjnej, aby mieć pewność, że ich lot jest legalny i bezpieczny.
Kiedy wymagane jest pozwolenie na drona?
Pozwolenie na drona w Polsce jest wymagane zawsze wtedy, gdy planowany lot przekracza podstawowe warunki kategorii otwartej, czyli tej przeznaczonej dla większości użytkowników rekreacyjnych. Granicę między obowiązkiem rejestracji a koniecznością uzyskania formalnego pozwolenia wyznacza przede wszystkim masa drona, cel lotu i miejsce jego wykonania. Urząd Lotnictwa Cywilnego oraz EASA wprowadziły jasne progi, które pomagają operatorom określić, czy ich dron wymaga specjalnych uprawnień.
Drony o masie poniżej 250 gramów, takie jak DJI Mini 2 SE czy Mini 4 Pro, mogą latać bez formalnego pozwolenia, o ile nie są wyposażone w kamerę lub nie wykonują lotów komercyjnych.
Jeśli jednak urządzenie posiada sensor optyczny rejestrujący obraz, operator musi się zarejestrować, nawet jeśli lot odbywa się rekreacyjnie. Wraz ze wzrostem masy drona — powyżej 500 gramów, 900 gramów lub 2 kilogramów — rosną także ograniczenia przestrzenne i obowiązki operatora. Od kategorii A2, obejmującej loty bliżej ludzi i zabudowy, wymagane jest już ukończenie szkolenia i zdanie testu teoretycznego, potwierdzającego znajomość zasad bezpieczeństwa i przepisów lotniczych.
Odrębną grupę stanowią loty w tzw. kategorii szczególnej, które obejmują wszystkie operacje wykraczające poza standardowe ramy — na przykład filmowanie eventów masowych, loty nad miastem, loty nocne lub zadania wykonywane dla firm produkcyjnych i agencji marketingowych. W takich sytuacjach operator musi wystąpić do Urzędu Lotnictwa Cywilnego o wydanie pozwolenia na konkretny lot lub uzyskać tzw. scenariusz standardowy STS, który określa zasady jego przeprowadzenia.
Najbardziej restrykcyjna jest kategoria certyfikowana, dotycząca lotów dużych dronów używanych do przewozu ładunków, pomiarów geodezyjnych czy operacji o podwyższonym ryzyku. W tym przypadku wymagane są zarówno pozwolenie, jak i certyfikacja systemu dronowego oraz pełna zgodność z przepisami lotniczymi obowiązującymi pilotów załogowych statków powietrznych.
Warto podkreślić, że nawet w kategorii otwartej, która teoretycznie nie wymaga pozwolenia, użytkownik musi zachować szczególną ostrożność i unikać lotów nad osobami postronnymi. Latanie dronem w pobliżu ludzi, budynków lub w centrach miast, bez znajomości lokalnych stref przestrzeni powietrznej, może zostać uznane za naruszenie prawa, nawet jeśli operator posiada ważny numer rejestracyjny.
Dlatego kluczowym krokiem przed każdym lotem jest nie tylko sprawdzenie, czy wymagane jest pozwolenie, lecz także zrozumienie, w jakiej kategorii i w jakich warunkach odbywa się dana operacja. Tylko wtedy lot dronem jest w pełni legalny, bezpieczny i zgodny z przepisami EASA oraz ULC.
Kategorie lotów dronem: A1, A2, A3 i STS
Podział na kategorie A1, A2, A3 oraz STS został wprowadzony przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego, aby ujednolicić zasady korzystania z dronów w całej Unii Europejskiej. Każda z tych kategorii określa poziom ryzyka operacji oraz wymagań wobec operatora i samego urządzenia. W praktyce stanowią one ramy prawne, które pozwalają rozróżnić loty rekreacyjne od profesjonalnych misji o podwyższonym ryzyku.
Kategoria A1 obejmuje najlżejsze drony, ważące poniżej 250 gramów, które mogą latać blisko ludzi, ale bez przelatywania bezpośrednio nad nimi. To rozwiązanie przeznaczone głównie dla użytkowników rekreacyjnych i początkujących, którzy wykonują loty w zasięgu wzroku pilota i na wysokości nieprzekraczającej 120 metrów nad ziemią. Choć formalne pozwolenie nie jest tu wymagane, operator musi znać podstawowe przepisy lotnicze i zasady odpowiedzialnego korzystania z przestrzeni powietrznej.
W kategorii A2 pojawia się już wymóg większej świadomości operacyjnej. Drony tej klasy mogą zbliżać się do ludzi, jednak tylko w określonych warunkach bezpieczeństwa. Operator musi posiadać certyfikat kompetencji pilota, uzyskany po szkoleniu teoretycznym i praktycznym. Wymagana jest również deklaracja znajomości zasad meteorologii, przestrzeni powietrznej oraz sposobów reagowania w sytuacjach awaryjnych. Loty A2 to już półprofesjonalny poziom, stosowany m.in. w fotografii komercyjnej i dokumentacji technicznej.
Najbardziej restrykcyjna w ramach kategorii otwartej jest A3, która pozwala na operacje tylko w miejscach odizolowanych od ludzi i zabudowy.
Dron musi znajdować się zawsze w zasięgu wzroku operatora, a odległość od osób postronnych powinna wynosić co najmniej 150 metrów. Tego typu loty są powszechne w rolnictwie precyzyjnym, geodezji i badaniach terenowych.
Osobną grupę stanowi kategoria STS, czyli tzw. scenariusze standardowe. To rozwiązanie stworzone dla operatorów, którzy wykonują powtarzalne misje w określonych warunkach — na przykład filmowanie eventów lub inspekcje infrastruktury przemysłowej. Zamiast każdorazowo występować o indywidualne pozwolenie, mogą oni korzystać z gotowych wzorców operacji zatwierdzonych przez ULC, o ile spełnią wszystkie techniczne i proceduralne wymogi bezpieczeństwa.
Podział na kategorie A1, A2, A3 i STS pozwala zachować równowagę między swobodą lotów a koniecznością ochrony przestrzeni publicznej i prywatności obywateli. Dzięki temu operatorzy dronów, niezależnie od doświadczenia i celu działania, mogą poruszać się w jasno określonych ramach prawnych, minimalizując ryzyko wypadków i naruszeń przepisów.
Jak uzyskać pozwolenie na drona krok po kroku
Uzyskanie pozwolenia na drona w Polsce nie jest procesem skomplikowanym, ale wymaga znajomości kilku istotnych zasad. Cała procedura przebiega online, za pośrednictwem systemu Urzędu Lotnictwa Cywilnego. W praktyce obejmuje ona trzy główne etapy: rejestrację operatora, odbycie szkolenia teoretycznego i zdanie egzaminu potwierdzającego kompetencje pilota.
Pierwszym krokiem jest rejestracja operatora drona w systemie dostępnym pod adresem drony.gov.pl. W trakcie rejestracji użytkownik podaje podstawowe dane osobowe, adres e-mail i kraj zamieszkania. Po potwierdzeniu konta otrzymuje numer operatora, który jest obowiązkowy dla wszystkich dronów wyposażonych w kamerę lub ważących więcej niż 250 gramów. Ten numer należy umieścić na obudowie drona w widocznym miejscu – to jego „tablica rejestracyjna” w przestrzeni powietrznej.
Kolejnym etapem jest szkolenie online. ULC udostępnia darmowy kurs teoretyczny, który składa się z kilku modułów obejmujących prawo lotnicze, zasady bezpieczeństwa, ocenę ryzyka i podstawy meteorologii. Materiał można przerobić we własnym tempie, a zakończenie kursu jest warunkiem przystąpienia do egzaminu.
Po ukończeniu szkolenia następuje egzamin teoretyczny, również przeprowadzany online. Składa się z 40 pytań testowych jednokrotnego wyboru, z których co najmniej 75% należy rozwiązać poprawnie, aby uzyskać certyfikat kompetencji pilota w kategorii A1/A3. Dla osób planujących loty w kategorii A2 konieczne jest dodatkowe oświadczenie o odbyciu samodzielnych ćwiczeń praktycznych oraz zdanie rozszerzonego testu z wiedzy operacyjnej.
Po pozytywnym wyniku egzaminu pilot otrzymuje numer pilota drona, który razem z numerem operatora stanowi komplet identyfikacyjny wymagany podczas każdego lotu.
Dane te są rejestrowane w centralnej bazie EASA, dzięki czemu pozwolenie jest ważne na terenie całej Unii Europejskiej.
Cała procedura — od rejestracji po uzyskanie certyfikatu — może zająć zaledwie kilka godzin, jeśli operator posiada podstawową wiedzę o przepisach. Choć pozornie prosta, stanowi fundament odpowiedzialnego latania, ponieważ to właśnie dzięki niej każdy użytkownik drona staje się częścią systemu bezpieczeństwa lotniczego. W praktyce pozwolenie na drona jest więc nie tylko formalnością, ale potwierdzeniem, że operator rozumie znaczenie swoich działań w przestrzeni powietrznej.
Jak wygląda egzamin na operatora drona?
Egzamin na operatora drona w Polsce został zaprojektowany tak, aby potwierdzić, że osoba sterująca bezzałogowym statkiem powietrznym zna nie tylko podstawy prawa lotniczego, lecz także potrafi rozpoznać ryzyko i reagować odpowiednio w sytuacjach nieprzewidzianych. Cała procedura jest nadzorowana przez Urząd Lotnictwa Cywilnego i odbywa się w pełni online, co znacząco ułatwia proces uzyskania uprawnień zarówno początkującym, jak i doświadczonym użytkownikom dronów.
Podstawowy egzamin dla kategorii A1/A3 składa się z czterdziestu pytań testowych jednokrotnego wyboru. Każde pytanie ma cztery możliwe odpowiedzi, spośród których tylko jedna jest prawidłowa. Aby zdać, należy uzyskać minimum 75% poprawnych odpowiedzi. Pytania obejmują tematy takie jak bezpieczeństwo operacji, przestrzeń powietrzna, ograniczenia wysokości, zachowanie w przypadku awarii czy odpowiedzialność cywilna operatora. ULC zapewnia materiały edukacyjne, dzięki którym każdy może przygotować się do egzaminu w dogodnym tempie.
Dla osób planujących loty w bardziej wymagających warunkach — w pobliżu ludzi, zabudowy lub infrastruktury krytycznej — przewidziany jest egzamin rozszerzony w kategorii A2. Obejmuje on dodatkowy zakres wiedzy, m.in. z aerodynamiki, czynników ludzkich, interpretacji warunków meteorologicznych oraz planowania operacji z wykorzystaniem tzw. oceny ryzyka SORA. Przystąpienie do testu A2 wymaga wcześniejszego ukończenia szkolenia A1/A3 oraz złożenia oświadczenia o samodzielnym wykonaniu ćwiczeń praktycznych w bezpiecznych warunkach.
W przypadku kategorii szczególnej lub scenariuszy standardowych STS, egzamin jest prowadzony przez zatwierdzony ośrodek szkoleniowy. Obejmuje on zarówno część teoretyczną, jak i praktyczną, podczas której kandydat musi wykazać się umiejętnością bezpiecznego startu, lądowania, utrzymania stabilnego toru lotu oraz reagowania w sytuacjach awaryjnych, takich jak utrata sygnału lub nagła zmiana pogody.
Certyfikat kompetencji pilota drona, wydawany po zdanym egzaminie, jest dokumentem honorowanym we wszystkich krajach Unii Europejskiej.
Oznacza on, że operator posiada niezbędne umiejętności i wiedzę, by wykonywać loty zgodnie z przepisami EASA. W praktyce certyfikat jest nie tylko formalnym wymogiem, lecz także narzędziem budującym zaufanie — dla klientów, firm i instytucji, które coraz częściej wymagają potwierdzenia kwalifikacji operatora przed rozpoczęciem współpracy.
Rejestracja operatora drona w ULC – procedura i dokumenty
Rejestracja operatora drona w systemie Urzędu Lotnictwa Cywilnego to podstawowy krok, od którego należy rozpocząć każdą legalną działalność związaną z lotami bezzałogowymi. Obowiązek ten dotyczy wszystkich użytkowników dronów o masie przekraczającej 250 gramów lub wyposażonych w kamerę, niezależnie od tego, czy loty wykonywane są w celach rekreacyjnych, czy komercyjnych. Celem rejestracji jest stworzenie jednolitej bazy operatorów w całej Unii Europejskiej, co umożliwia identyfikację użytkowników i zwiększa poziom bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej.
Cała procedura odbywa się online, za pośrednictwem platformy drony.gov.pl. Po wejściu na stronę należy założyć konto użytkownika, potwierdzić je przez e-mail, a następnie wypełnić formularz rejestracyjny. System wymaga podania podstawowych danych osobowych – imienia, nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru PESEL. W przypadku firm konieczne jest wpisanie danych podmiotu gospodarczego, numeru NIP oraz adresu siedziby. Po zatwierdzeniu wniosku Urząd Lotnictwa Cywilnego automatycznie nadaje numer operatora drona, który jest unikalny i obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich EASA.
Numer operatora należy umieścić w widocznym miejscu na każdym posiadanym dronie – zwykle na kadłubie lub pod spodem obudowy. Wymagane jest również wprowadzenie tego numeru do systemu sterującego dronem, jeśli urządzenie posiada funkcję zdalnej identyfikacji. W praktyce oznacza to, że każda jednostka może być w razie potrzeby łatwo zidentyfikowana przez służby kontrolujące ruch powietrzny.
Rejestracja operatora jest bezpłatna, a cały proces zajmuje zaledwie kilka minut.
Po jej zakończeniu użytkownik uzyskuje dostęp do panelu, w którym może przystąpić do kursu i egzaminu online, zaktualizować dane lub dodać nowy sprzęt. Warto pamiętać, że obowiązek aktualizacji danych dotyczy każdej zmiany adresu, numeru telefonu lub statusu operatora – na przykład w momencie, gdy loty rekreacyjne przekształcają się w działalność komercyjną.
Dla osób prowadzących działalność gospodarczą w branży dronowej rejestracja operatora w ULC stanowi również potwierdzenie profesjonalnego statusu. Jest to dokument, który coraz częściej wymagany jest przez kontrahentów, instytucje publiczne oraz ubezpieczycieli. W praktyce więc nie jest to tylko formalność, lecz fundament legalnej eksploatacji dronów w Polsce i całej Unii Europejskiej.
Ile kosztuje pozwolenie na drona i szkolenie?
Koszt uzyskania pozwolenia na drona w Polsce zależy od rodzaju uprawnień, które chce zdobyć operator, oraz od tego, czy decyduje się na samodzielne szkolenie online, czy kurs w certyfikowanym ośrodku. W przypadku kategorii otwartej, obejmującej drony wykorzystywane rekreacyjnie lub półprofesjonalnie, cała procedura może być całkowicie bezpłatna, jeśli użytkownik korzysta z oficjalnych materiałów Urzędu Lotnictwa Cywilnego. ULC umożliwia bowiem odbycie szkolenia i zdanie testu teoretycznego online bez żadnych opłat, co stanowi ogromne ułatwienie dla początkujących operatorów.
Inaczej wygląda sytuacja w przypadku osób, które planują wykonywać loty w kategorii A2, czyli w pobliżu ludzi i zabudowań. Tutaj wymagane jest dodatkowe szkolenie teoretyczne oraz samodzielne ćwiczenia praktyczne, potwierdzone oświadczeniem pilota. Choć samo oświadczenie nie wiąże się z opłatą, większość operatorów decyduje się na kurs w jednym z ośrodków szkoleniowych, które przygotowują do rozszerzonego egzaminu. Ceny takich kursów wahają się od 400 do 600 zł, w zależności od programu i renomy instytucji szkolącej.
Dla operatorów wykonujących loty w kategorii szczególnej lub na podstawie scenariuszy standardowych STS, szkolenie jest bardziej rozbudowane i obejmuje zarówno część teoretyczną, jak i praktyczną. W tym przypadku koszt kursu wraz z egzaminem wynosi średnio od 1000 do 2000 zł. Zdarza się, że niektóre ośrodki oferują pakiety obejmujące przygotowanie dokumentacji do wniosku o pozwolenie, co dodatkowo zwiększa komfort, ale również cenę usługi.
Niezależnie od wybranej ścieżki, każdy operator powinien pamiętać o obowiązku posiadania ubezpieczenia OC, które chroni przed odpowiedzialnością finansową w razie wypadku lub szkody wyrządzonej osobom trzecim.
Ubezpieczenie tego typu kosztuje od 70 zł rocznie dla operatorów rekreacyjnych oraz od 400 do 1000 zł dla firm wykonujących loty komercyjne. W praktyce stanowi ono niezbędne zabezpieczenie, szczególnie w przypadku działalności gospodarczej, gdzie ryzyko finansowe może być znacznie wyższe.
Łączny koszt zdobycia pełnych uprawnień i legalnego wykonywania lotów dronem w Polsce może więc wynosić od zera do kilku tysięcy złotych, w zależności od stopnia zaawansowania i celu wykorzystania drona. Warto jednak pamiętać, że te wydatki to inwestycja w bezpieczeństwo, profesjonalizm i spokój prawny — elementy, które w świecie nowoczesnych technologii bezzałogowych stają się równie istotne jak sama jakość sprzętu.
Komentarze (0)