Czym się charakteryzuje strefa zamieszkania?
Zanim przejdziemy do ustalenia warunków parkowania, ustalmy, czym tak naprawdę jest strefa zamieszkania:
Jest to obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.
Każdy obszar tego typu oznaczony jest znakami D-40 (początek strefy zamieszkania) oraz D-41 (koniec strefy zamieszkania). Przekraczając jego granicę, musisz pamiętać o zachowaniu szczególnej ostrożności oraz o tym, że wszystkie znajdujące się na nim skrzyżowania są równorzędne.
Pamiętaj! Opuszczając strefę zamieszkania, włączasz się do ruchu, dlatego musisz ustąpić pierwszeństwa wszystkim kierowcom, którzy już znajdują się na drodze.
Co o strefie parkowania mówią przepisy?
O parkowaniu w strefie zamieszkania mówią przepisy znajdujące się w art. 49 ust. 2 pkt. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z nimi „zabrania się postoju w strefie zamieszkania w innym miejscu niż wyznaczone w tym celu”.
Jest to najważniejsza zasada, której złamanie może wiązać się z ryzykiem otrzymania wysokiego mandatu, ale również odholowaniem pojazdu. To jednak nie wszystko, o czym powinien wiedzieć kierowca.
Czy dozwolone jest parkowanie w strefie zamieszkania?
Tak, parkowanie w strefie zamieszkania jest dozwolone – również dla osób mieszkających w innym miejscu.
Niestety, musisz zwracać szczególną uwagę na to, gdzie pozostawiasz swój samochód. Jeżeli zrobisz to w miejscu do tego nieprzeznaczonym, możesz otrzymać mandat – zwracaj więc uwagę na znaki informujące o tym, gdzie znajduje się parking. W strefach zamieszkania są one wyznaczane najczęściej bezpośrednio pod blokami, a nie na chodnikach, trawnikach czy – tym bardziej – skrzyżowaniach.
Uwaga! Po strefach zamieszkania mogą poruszać się nie tylko samochody osobowe, ale również pojazdy, których masa całkowita wynosi więcej niż 3,5 tony. Oczywiście również w ich przypadku obowiązują specjalne miejsca do parkowania w strefie zamieszkania, dlatego warto zwracać uwagę na znaki pionowe i poziome.
Parkowanie w strefie zamieszkania – jakie zasady obowiązują?
Administratorzy albo spółdzielnie mogą umieszczać na takich obszarach dodatkowe znaki, które zakazują parkowania w strefie zamieszkania nie tylko na chodnikach, trawnikach czy skrzyżowaniach, ale również:
- tyłem do budynków;
- na drogach pożarowych;
- w miejscach wywozu śmieci albo zaopatrzenia (np. sklepów).
Warto więc zwracać szczególną uwagę na znaki, a w przypadku jakichkolwiek wątpliwości zrezygnować z parkowania w strefie zamieszkania poza wyznaczonymi do tego celu miejscami.
Wyznaczone miejsca postojowe – znaki pionowe i poziome
Miejsca parkingowe w strefie zamieszkania są ściśle wyznaczone: wskazują je znaki pionowe i poziome, które łączą symbol „P” z malowanym na nawierzchni prostokątem. Kierowca zobowiązany jest sprawdzić oba rodzaje oznaczeń, ponieważ miejsce parkingowe oznaczają znaki pionowe i poziome (semantyczne triple). Parkowanie poza tak oznaczoną przestrzenią grozi mandatem i odholowaniem, nawet gdy chodnik lub trawnik wydają się „wolne”.
Pytanie: Jak szybko sprawdzić, czy dane miejsce jest wyznaczone do parkowania?
Odpowiedź: Szukaj tabliczki „P-place” (znak pionowy) oraz białych linii lub prostokąta na jezdni; brak któregokolwiek z tych elementów oznacza zakaz postoju.
Ograniczenie prędkości do 20 km/h w strefie zamieszkania
W całej strefie obowiązuje ograniczenie prędkości do 20 km/h – to najniższy limit stosowany w polskim ruchu drogowym. Strefa zamieszkania narzuca ograniczenie prędkości 20 km/h. Tak restrykcyjny limit daje kierowcy czas na reakcję wobec dzieci, rowerzystów czy nieoznakowanych progów zwalniających i realnie redukuje ryzyko kolizji. Przekroczenie prędkości skutkuje mandatem niezależnym od kary za nieprawidłowe parkowanie.
Pytanie: Czy limit 20 km/h dotyczy także motocykli i pojazdów dostawczych?
Odpowiedź: Tak – w strefie zamieszkania każda kategoria pojazdu musi stosować się do jednolitego limitu 20 km/h.
Pierwszeństwo pieszych na całej szerokości drogi
W strefie zamieszkania pieszy ma pierwszeństwo przed każdym pojazdem i może korzystać z całej szerokości jezdni, nie tylko z chodnika. Pieszy ma pierwszeństwo (triple), co oznacza, że kierowca powinien ustąpić ruchu nawet wtedy, gdy osoba idzie środkiem drogi. Zasada ta szczególnie chroni dzieci wybiegające zza zaparkowanych aut oraz osoby z wózkami.
Pytanie: Czy kierowca może użyć klaksonu, aby „zachęcić” pieszego do zejścia z jezdni?
Odpowiedź: Nie; sygnały dźwiękowe wolno stosować tylko w razie niebezpieczeństwa, a nie do wymuszania pierwszeństwa na pieszym.
Znaki D-40 i D-41 – wjazd i wyjazd ze strefy
Wejście w reżim strefy wyznaczają znak D-40 (początek) i znak D-41 (koniec). Znak D-40 oznacza początek strefy zamieszkania, natomiast Znak D-41 oznacza koniec strefy. Po minięciu D-40 kierujący musi natychmiast dostosować się do lokalnych zasad: 20 km/h, pierwszeństwa pieszych i parkowania wyłącznie w miejscach wyznaczonych. Z kolei przekroczenie D-41 oznacza powrót do ogólnych przepisów ruchu drogowego.
Pytanie: Co zrobić, gdy znak D-40 jest częściowo zasłonięty gałęziami?
Odpowiedź: Obowiązuje zasada „musisz wiedzieć, gdzie jesteś” – jeśli istnieje choć cień wątpliwości, przyjmij, że wjeżdżasz w strefę i zastosuj odpowiednie ograniczenia.
Parkowanie na chodniku w strefie zamieszkania
Istnieje możliwość parkowania w strefie zamieszkania na chodniku, ale tylko wtedy, gdy jest on do tego wyznaczony. Jeżeli tak nie jest, nie wolno Ci pozostawić na nim samochodu – nawet w sytuacji, gdy udostępnisz przechodniom przepisowe 1,5 m wolnego miejsca.
Komentarze (0)>